عطار

فریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری (۵۴۰ - ۶۱۸ قمری) یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال ۵۴۰ هجری برابر با ۱۱۴۶ میلادی در نیشابور زاده شد. وی یکی از پرکارترین شاعران ایرانی به شمار می‌رود و بنا به نظر عارفان در زمینه عرفانی از مرتبه‌ای بالا برخوردار بوده‌است.

عطار_دیوان
بازگشت 

عطار_بلبل نامه
بازگشت 

عطار_خسرونامه
بازگشت 

عطار_مختارنامه
بازگشت 

عطار_سی فصل
بازگشت 

عطار_بیان الارشاد
بازگشت 

عطار_بی ‏سرنامه
بازگشت 

عطار_هیلاج نامه
بازگشت 

عطار_مظهر
بازگشت 

عطار_جوهرالذات
بازگشت 

عطار_مظهرالعجایب
بازگشت 

عطار_وصلت نامه
بازگشت 

عطار_نزهت الاحباب
بازگشت 

عطار_پندنامه
بازگشت 

عطار_اشترنامه
بازگشت 

عطار_فتوت نامه
بازگشت 

عطار_تذکرة الأولیاء
بازگشت 

ابیات برگزیده

* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدیت
* یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید
شعر کامل
مولوی
* احوال گنج قارون کایام داد بر باد
* در گوش دل فروخوان تا زر نهان ندارد
شعر کامل
حافظ