ابوسعید ابوالخیر_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 104

1. از گل طبقی نهاده کین روی منست

2. وز شب گرهی فگنده کین موی منست

3. صد نافه بباد داده کین بوی منست

4. و آتش بجهان در زده کین خوی منست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ما کشتهٔ نفسیم و بس آوخ که برآید
* از ما به قیامت که چرا نفس نکشتیم
شعر کامل
سعدی
* در این چمن چو درآید خزان به یغمایی
* رهش به سرو سهی قامت بلند مباد
شعر کامل
حافظ
* ندانم قامتست آن یا قیامت
* که می‌گوید چنین سرو روان هست
شعر کامل
سعدی