ابوسعید ابوالخیر_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 120

1. آن مه که وفا و حسن سرمایهٔ اوست

2. اوج فلک حسن کمین پایهٔ اوست

3. خورشید رخش نگر و گر نتوانی

4. آن زلف سیه نگر که همسایهٔ اوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو خورشید تیغ از میان برکشید
* سپاه شب تیره شد ناپدید
شعر کامل
فردوسی
* از صحبت مردم دل ناشاد گریزد
* چون آهوی وحشی که ز صیاد گریزد
شعر کامل
رهی معیری
* چو خورشید گشت از جهان ناپدید
* شب تیره بر دشت لشکر کشید
شعر کامل
فردوسی