لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ابوسعید ابوالخیر_دیوانابیات پراکنده
شمارهٔ 1 : چون نیست شدی هست ببودی صنما
شمارهٔ 2 : مرد باید که جگر سوخته چندان بودا
شمارهٔ 3 : کار چون بسته شود بگشایدا
شمارهٔ 4 : خداوندا بگردانی بلا را
شمارهٔ 5 : به حق هر دو گیسوی محمد
شمارهٔ 6 : نسیما جانب بستان گذر کن
شمارهٔ 7 : چون مرا دیدی تو او را دیده‌ای
شمارهٔ 8 : گر من این دوستی تو ببرم تا لب گور
شمارهٔ 9 : گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا
شمارهٔ 10 : در شب تاریک برداری نقاب از روی خویش
شمارهٔ 11 : هر کسی محراب کردست آفتاب و سنگ و چوب
شمارهٔ 12 : با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
شمارهٔ 13 : آتش نمرود هرگز پور آذر را نسوخت
شمارهٔ 14 : امروز بهر حالی بغداد بخاراست
شمارهٔ 15 : ساقی تو بده باده و مطرب تو بزن رود
شمارهٔ 16 : می هست و درم هست و بت لاله رخان هست
شمارهٔ 17 : هر آن دلی که ترا، سیدی بدان نظرست
شمارهٔ 18 : اگرچه خرد یکی شاخک گیاه بود
شمارهٔ 19 : هر آن دلی که نهفتست زیر هفت زمین
شمارهٔ 20 : صاحب خبران دارم آنجا که تو هستی
شمارهٔ 21 : ای ترک جان نکرده و جانانت آرزوست
شمارهٔ 22 : رنج مردم ز پیشی و بیشیست
شمارهٔ 23 : از دوست پیام آمد کاراسته کن کار
شمارهٔ 24 : ای روی تو چو روز دلیل موحدان
شمارهٔ 25 : از دوست به هر چیز چرا بایدت آزرد
شمارهٔ 26 : آری چنین کنند کریمان که شاه کرد
شمارهٔ 27 : هر آن شمعی که ایزد برفروزد
شمارهٔ 28 : برون ز گوشه بهشت برین سقر باشد
شمارهٔ 29 : عاشقی خواهی که تا پایان بری
شمارهٔ 30 : با خلق هر کرم که کند هم خدا کند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن که مسلسل نمود طرهٔ لیلی
* خواست که مجنون اسیر سلسله باشد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* ای هفت گردون مست تو ما مهره‌ای در دست تو
* ای هست ما از هست تو در صد هزاران مرحبا
شعر کامل
مولوی
* به سان‌ گوی کردم دل که دیدم آن صنم دارد
* زسنبل زلف چون چوگان و ازگل چهره چون میدان
شعر کامل
امیر معزی