اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1005

1. تو در آتش ز تب چو نشمع و من دور از درت گردم

2. مرا پروانه خود کن که بر گرد دسرت گردم

3. لب از تاب تبت خشک و دو چشم از گریه گشته تر

4. فدای آن لبان خشک و چشمان ترت گردم

5. بخور عود و شکر برنتابد آن دل نازک

6. بسوزم جان شیرین و بخور مجمرت گردم

7. چو مورم آرزو باشد که میرم در فدای تو

8. مگس وارم طمع نبود که گر شکرت گردم

9. مرا کشتی ز غم بهر خدا حرفی بگو با من

10. چو اهلی زنده دیگر از لب جانپرورت گردم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
* که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد
شعر کامل
حافظ
* آن گل که هر دم در دست بادیست
* گو شرم بادش از عندلیبان
شعر کامل
حافظ
* ای بی نشان محض نشان از که جویمت
* گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت
شعر کامل
عطار