اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1005

1. تو در آتش ز تب چو نشمع و من دور از درت گردم

2. مرا پروانه خود کن که بر گرد دسرت گردم

3. لب از تاب تبت خشک و دو چشم از گریه گشته تر

4. فدای آن لبان خشک و چشمان ترت گردم

5. بخور عود و شکر برنتابد آن دل نازک

6. بسوزم جان شیرین و بخور مجمرت گردم

7. چو مورم آرزو باشد که میرم در فدای تو

8. مگس وارم طمع نبود که گر شکرت گردم

9. مرا کشتی ز غم بهر خدا حرفی بگو با من

10. چو اهلی زنده دیگر از لب جانپرورت گردم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گر من آلوده دامنم چه عجب
* همه عالم گواه عصمت اوست
شعر کامل
حافظ
* یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
* دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
شعر کامل
حافظ
* سعدیا عمر عزیزست به غفلت مگذار
* وقت فرصت نشود فوت مگر نادان را
شعر کامل
سعدی