غزل شمارۀ 1019
1. منم آنکه مست و بیخود ز غم تو لاله رویم
2. همه عشق و درد و داغم همه شوق و آرزویم
3. تو بهار عاشقانی بخدا اگر نباشی
4. نه بهار باغ بینم نه گل و سمن ببویم
5. مگرت بخواب بینم چو حیات خضر اگر نه
6. خبر تو از که پرسم اثر تو از که جویم؟
7. ز محبت تو با من همه خلق چون رقیبند
8. بکه راز خود گشایم غم خویش با که گویم؟
9. دل عاشقان بمویی ز امید بسته داری
10. بوفا که مگسل از من که ضعیفتر ز مویم
11. همه جان اگر شوم من نگهت هنوز نتوان
12. مگر آنکه چشم و جان هم ز غبار تن بشویم
13. تو که پادشاه حسنی بگدا کجا نشینی
14. بزکوه حسن گای نظری فکن بسویم
15. زمن آن غزال مشکین نرمد ز طعن مردم
16. من ازین کرشمه اهلی سگ آن فرشته خویم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده