اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 114

1. من سری دارم که بر خاک ره از جولان اوست

2. هرکه بردارد زخاک ره سر من زان اوست

3. او که خواهد در خم چوگان سرماهمچو گوی

4. گوییا کاینک سرما و سر میدان اوست

5. گر بخون غلطان نشد زان زلف چون چوگان دلم

6. این گنه از گو نبود از جانب چوگان اوست

7. پیش آهوی حرم صاحبدلان قربان شوند

8. من سگ یارم که آهوی حرم قربان اوست

9. در هوا هر ذره خاکی مردم چشمی بود

10. بسکه چشم عاشقان خاک ره از جولان اوست

11. دامن اهلی که چاک از عشق شد چون دوزیش

12. تا بدامان قیامت چاک در دامان اوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* قسم به عشق که از فیض پاکدامانی است
* که خلوت همه خوبان کنار آینه است
شعر کامل
صائب تبریزی
* بید مجنون در تمام عمر سر بالا نکرد
* حاصل بی حاصلی نبود به جز شرمندگی
شعر کامل
صائب تبریزی
* امروز روز شادی و امسال سال گل
* نیکوست حال ما که نکو باد حال گل
شعر کامل
مولوی