غزل شمارۀ 1267
1. زلف سیه شانه کن جام مدامی بده
2. سلسله عشق را باز نظامی بده
3. روز قیامت کسی گر نبود باورش
4. سروقد خویش را خیز و خرامی بده
5. کشته هجر توام پرسش من کی دمی
6. اولم از لطف خویش جان بسلامی بده
7. مرغ دل رفته را تا بکف آرم دگر
8. از خط و خال خودت دانه و دامی بده
9. بر من مخمور غم رحم کن ای میفروش
10. گر نبود صاف می دردی جامی بده
11. سلطنت جاودان دولت عشقست و بس
12. یارب از این دولتم بخش تمامی بده
13. حسرت شیرین لبان تا بکی ای بخت بد
14. اهلی ناکام را زینهمه کامی بده
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده