لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1284

1. آدم و گندم، من و خال لب جانانه یی

2. من نه آن مرغم که در دام آردم هر دانه یی

3. درنگیرد صحبت من با دم ارباب عقل

4. هم مگر در جوشم آرد آتش دیوانه یی

5. سوختم از صلح و جنگت همچو آتش تا بکی

6. گه برافروزی چراغی گه بسوزی خانه یی

7. باده می باید که صافی باشد و ساقی لطیف

8. بزم شاهی گر نباشد گوشه ویرانه یی

9. پیش از آن اهلی که خواب واپسین گیرد ترا

10. حالیا از عشق او فرصت شمار افسانه یی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هیچ دانی که چرا پسته چنان می‌خندد
* زانکه گفتم که بدان پسته دهن می‌مانی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* بجای عنانم عصا داد سال
* پراگنده شد مال و برگشت حال
شعر کامل
فردوسی
* اینقدر کز تو دلی چند بود شاد، بس است
* زندگانی به مراد همه کس نتوان کرد
شعر کامل
صائب تبریزی