اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 129

1. زهی ملاحت و خوبی که با تو محبوب است

2. که خشم و ناز و وفا هرچه می کنی خوب است

3. بکن هر آنچه تو خواهی که گر وفا نبود

4. کرشمه های جفا نیز از تو مطلوب است

5. تو آفتاب جهانی ازین مشو در تاب

6. که ذره یی بهوا داری تو منسوب است

7. میان ما و تو ای مه به نامه حاجت نیست

8. که هر اشارت ابرو هزار مکتوب است

9. کنون که سنبل تر حلقه می زند بر گل

10. مپوش زلف که مرغوله تو مرغوب است

11. به خاکروبی میخانه سرخوشم کانجا

12. ز آستین مرقع صد آستین روب است

13. به بوسه گر دل مسکین نوازیی داری

14. تو خود ببخش که اهلی گدای محجوب است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر دلجویی طفلان نمی شد سنگ راه من
* به مجنون یاد می دادم ز خود بیرون دویدن را
شعر کامل
صائب تبریزی
* شوخی مکن ای پیر که هر موی سفیدی
* شمشیر زبانی است برای ادب تو
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز رنگ آمیزی باد خزانی
* چو شد برگ درختان زعفرانی
شعر کامل
وحشی بافقی