غزل شمارۀ 1347
1. تو ایسوار چرا سایه همعنان سازی
2. مگر که بر سر عاشق دو اسبه می تازی
3. خوش آندمیکه دل از غصه با تو پردازم
4. تو هم دمی بمن دردمند پردازی
5. بجز هلاک خودش آرزو نباشد هیچ
6. کسیکه یافت چو پروانه ذوق جانبازی
7. من ایهمای شرف کی رسم بطالع تو
8. مگر که هم تو مرا سایه بر سر اندازی
9. بسوز سینه اهلی اگر رسی شاید
10. که ناز حسن گذاری بعشق او نازی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده