لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 261

1. امید خلق باقبال و دولت خویش است

2. امید ما بغم و درد و حسرت خویش است

3. اسیر محنت عشق از هوای راحت وصل

4. اسیر نیست گرفتار محنت خویش است

5. چه غم ز داغ محبت چو شمع عاشق را

6. گرش ثبات قدم در مشقت خویش است

7. دلی غمین نگذارد به بیش و کم ساقی

8. غم او خورد که نه راضی بقسمت خویش است

9. بزیر پای خسان سرمنه چو سبزه که سرو

10. بلند قدریش از قدر و همت خویش است

11. هزار سال اگرت مهر مینماید چرخ

12. مباش غره که در بند فرصت خویش است

13. سر بهشت ندارد کز کنج غم اهلی

14. بهشت زنده دلان کنج خلوت خویش است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
* روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم
شعر کامل
حافظ
* در صف آزاد مردان کمترست از جوز پوچ
* هر سبک مغزی که از دستار می گوید سخن
شعر کامل
صائب تبریزی
* به مهربانی او اعتماد نتوان کرد
* که تازه عاشقم و خاطرش به من صافست
شعر کامل
نظیری نیشابوری