اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 297

1. هرکه برخاست ز سودای تو بر جا ننشست

2. تا نیفکند بپای تو سر از پا ننشست

3. عرصه کوی تو صحرای قیامت باشد

4. زانکه هرگز ز سر کوی تو غوغا ننشست

5. گرچه عمری بنشستم بسر راه امید

6. جز سگ کوی تو کس با من شیدا ننشست

7. دل مجنون نه بدیوانگی از خلق رمید

8. عقل او بود که با مردم دانا ننشست

9. داد طوفان سرشکم همه عالم بر باد

10. در تنور دل من آتش سودا ننشست

11. گرد راهت به سر سرو سهی باد نشاند

12. خاک پای تو کجا رفت که بالا ننشست

13. پهلوی خار کسی سرو سهی را ننشاند

14. اهلی از یار مشو رنجه که با ما ننشست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آب چشمم مگر از خاک درت چاره شود
* ورنه این سیل پیاپی بکند بنیادم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* نیست یک جو خلد را در دیده من اعتبار
* حسن گندم گون برد از راه چون آدم مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* یا وفا خود نبود در عالم
* یا مگر کس در این زمانه نکرد
شعر کامل
سعدی