اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 437

1. خوبان که نیش بر جگر ریش می زنند

2. نوشی نمی دهند چرا نیش می زنند

3. خار از دلم بزخم زبان کی برون شود؟

4. بیهوده سوزنی به دل ریش می زنند

5. در حیرتم که ماه وشان از چراغ حسن

6. آتش چرا بخرمن درویش می زنند

7. ره بر بتان بعقل که بندد؟ که این سپاه

8. اول بعقل مصلحت اندیش می زنند

9. پیش سگان او که ملک در حساب نیست

10. بیگانه مردمی که دم از خویش می زنند

11. اهلی صبور باش که مرهم پذیر نیست

12. زخمی که گلرخان جفا کیش می زنند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* غافل از مور مشو گرچه سلیمان باشی
* که ز هر ذره به درگاه خدا راه بود
شعر کامل
صائب تبریزی
* از تواضع افسر خورشید زرین گشته است
* کم نمی گردد فروغ گوهر از افتادگی
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفتی، ار من بروم هیچ مرا یاد کنی
* این حکایت به کسی گوی که جان خواهد داشت
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی