لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 569

1. سرشک شادی وصل ارچه جان گداز آمد

2. خوشم که دیگرم آبی بجوی باز آمد

3. بکعبه هر که ز بهر سجود شد ز درت

4. سری بسنگ زد آخر بعجز باز آمد

5. اگر چه عشق نخست از مجاز میخیزد

6. حقیقت همه عالم درین مجاز آمد

7. چو با تو شمع بدعوی زبان کشد ترسم

8. که سر بباد دهد چون زبان دراز آمد

9. دل رقیب چه سوزد ز آه من چه عجب

10. که سنگ خاره از این شعله در گداز آمد

11. سر نیاز بپای تو سرو ناز نهاد

12. چو ناز در تو نگنجید در نیاز آمد

13. بسوخت اهلی و یار از درش درون نامد

14. کنون که نیز در آمد بخشم و ناز آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پشیمانی ندارد خنده بر وضع جهان کردن
* ندارد گریه در پی خنده ای کز زعفران خیزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* از سیاهی نامه اعمال خود را پاک کرد
* هر که زین ماتم سرا با موی چون کافور رفت
شعر کامل
صائب تبریزی
* انگور سیاهست و چوماهست و عجب نیست
* زیرا که سیاهی صفت ماه روانست
شعر کامل
منوچهری