لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانقصیده ها (فهرست)

قصیده شمارۀ 28 : در مرثیه عزیزی گوید

1. آن گوهر پاکیزه که از دیده ما رفت

2. در خاک فرو رفت مگر ورنه کجا رفت

3. آه از ستم دهر که آن گلبن از ین باغ

4. ناچیده گل عیش بصد خار بلا رفت

5. سروری بنگارید بسنگ سرخاکش

6. کاین سر و قدی بود بر باد فنارفت

7. چون همت او عالم فانی نپسندید

8. پا بر سر عالم زد و در ملک بقارفت

9. امید وفا قطع شد از عالم فانی

10. آنروز که در زیر گل این گنج وفا رفت

11. در بزم جهان دامن آن شمع نیالود

12. زان در حرم کعبه ارباب صفا رفت

13. پای همه اهلی چو درین راه بلغزد

14. ثابت قدم او بود که در راه خدا رفت

15. یارب بکمال کرم خویش بیامرز

16. او را که درین بتسلیم و رضا رفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* برو ای سپر ز پیشم که به جان رسید پیکان
* بگذار تا ببینم که که می‌زند به تیرم
شعر کامل
سعدی
* مردم آزار محال است خجالت نکشد
* که نمک آب شود چون به جراحت گذرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* رهنوردانی که چون خورشید تنها می روند
* از زمین پست بر اوج ثریا می روند
شعر کامل
صائب تبریزی