قطعه شمارۀ 10
1. کسی که سر بدر آرد ز روزن هستی
2. نگاه کن بدو نیکش که هر دو موجودست
3. گر آفتاب سعات برو نظر نظر دارد
4. همیشه همدم اقبال و بخت مسعودست
5. وگر ز پرتو خورشید بخت شد محروم
6. چو سایه تا بابد تیره روز و مردودست
7. مکوش بیهده راضی بقسمت خود باش
8. که قسمت ازلی هر چه شد همان بودست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده