اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارۀ 276

1. آنسرو قدان که گلرخ و ماه وشند

2. با سنبل زلف و نرگس چشم خوشند

3. پیوسته نه بر دل کسان داغ نهند

4. خود نیز چو لاله گه گهی داغ کشند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گر تیغ برکشد که محبان همی‌زنم
* اول کسی که لاف محبت زند منم
شعر کامل
سعدی
* از پیر گوشه گیری وسیر از جوان خوش است
* از تیر راستی و کجی از کمان خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* بهر موئی از آن زلف پریشان
* دل جمعی پریشان می‌توان یافت
شعر کامل
خواجوی کرمانی