اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارۀ 276

1. آنسرو قدان که گلرخ و ماه وشند

2. با سنبل زلف و نرگس چشم خوشند

3. پیوسته نه بر دل کسان داغ نهند

4. خود نیز چو لاله گه گهی داغ کشند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون چاک نگردد دل شمشاد که آن زلف
* غیر از دل صد چاک به خود شانه نگیرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* تن از درد لرزان چو از باد بید
* دل از جان شیرین شده ناامید
شعر کامل
فردوسی
* از ما گله بی ثمری کس نشنیده است
* هر چند که چون بید سراپای زبانیم
شعر کامل
صائب تبریزی