لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارۀ 610

1. خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی

2. آشفته دل است از غم موی کسی

3. چون نیست گزیرش ز غمی هر که بود

4. باری غم دل به شادی روی کسی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رفته پایم به گل از پرتو چشم تر خویش
* نخل شمعم که بود ریشه من در سر خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفتمش قد بلندت بصنوبر ماند
* گفت کاین دلشده را بین که چه کوته نظرست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* فغان که در حرم وصل بار همچو سپند
* مرا نشستن و برخاستن یکی باشد
شعر کامل
صائب تبریزی