امیر معزی_دیوانرباعی ها (فهرست)

شمارهٔ 75

1. گر ابر به جود خویشتن را چو تو خواند

2. فراش تو بود او همی‌گرد نشاند

3. هر چند بسی‌ گهر پراکند و فشاند

4. آخر گهرش نماند و بی‌کار بماند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز چشمم لعل رمانی چو می‌خندند می‌بارند
* ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند
شعر کامل
حافظ
* صائب کسی به رتبه شعرم نمی رسد
* دست سخن گرفتم و بر آسمان شدم
شعر کامل
صائب تبریزی
* تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
* باور مکن که دست ز دامن بدارمت
شعر کامل
حافظ