غزل شمارهٔ 1058
1. از خط او نسخه سبزه به صحرا ببرد
2. آب ریاحین سبز هم به تماشا ببرد
3. برد خط و زلف او جان و دل عاشقان
4. زان رمقی مانده بود، سبزه به صحرا ببرد
5. در بن خاری بدم جای گرفته چو گل
6. باد هوایش مرا آمد و از جا ببرد
7. تا تو خرامان چو کبک دی به چمن در شدی
8. کبک برون شد ز باغ، جان به تگ پا ببرد
9. بوالعجبی بین کزو چشم تو با چون منی
10. دل به سکونت بداد، جان به مدارا ببرد
11. خسرو بی سنگ را بود سکونی ز عمر
12. برگ فراقت بتاخت، جمله به یغما ببرد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده