غزل شمارهٔ 1065
1. حدیث حسن تو زین پس کفایتی برسد
2. که فتنه ای ز تو در هر ولایتی برسد
3. شود به فتوی خط تو خون حسن مباح
4. اگر به روی تو بر گل روایتی برسد
5. دلت بگفت کسی از ستم نیاید باز
6. مگر ز غیب مر او را هدایتی برسد
7. ز بیم با تو حدیثی نمی توانم گفت
8. که از من و تو به هر کس حکایتی برسد
9. اگر مرا نرسد با تو راز خود گفتن
10. ترا، اگر کنی، ای جان، عنایتی برسد
11. ز آه من به جهان صبح رستخیز دمید
12. بود که شام غمت را نهایتی برسد
13. چو غنچه پای به دامان صبح کش، خسرو
14. ز دوست بو که نسیم عنایتی برسد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده