امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 134

1. خرم دل آن کس که به رخسار تو دیده ست

2. یا زان لب شیرین سخن تلخ شنیده ست

3. زان زلف مسلسل که همه برشکند باد

4. از روی تو بنگر که در ان زیر چه دیده ست

5. بر قافله صبر مرا نیست ولایت

6. امروز که مژگان تو لشکر نکشیده ست

7. این اشک به چشم من از آن جای گرفته ست

8. کاندر طلب وصل تو بسیار دویده ست

9. شبهاست چو گل غرقه به خونم که به سویم

10. از باغ وصال تو نسیمی نوزیده ست

11. آری، شب امید همه غمزدگان را

12. صبحی ست که تا روز قیامت ندمیده ست

13. طاقت چو ندارم که رسانم به تو خود را

14. فریاد رس، ای دوست، که طاقت برسیده ست

15. خسرو تن بیجانت به گلزار زمانه

16. مرغیست که او از قفس سینه پریده ست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چه فضل و علم گرد آرم؟ چو رو در عشق او آرم
* به بصره چو کشم خرما؟! به کرمان چون برم زیره
شعر کامل
مولوی
* نشان مردمی در مردم عالم نمی یابم
* اگر دارد وجودی مردمی، مردم گیا دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* دارم این یک چشمه کار از پیر کنعان یادگار
* چشم را از گریه در راه عزیزان باختن
شعر کامل
صائب تبریزی