غزل شمارهٔ 139
1. ای قبله صاحب نظران، روی چو ماهت
2. سرفتنه خوبان جهان چشم سیاهت
3. تو پادشه کشور حسنی و ملاحت
4. خوبان جهانند همه خیل و سپاهت
5. هر گه که ز بازار روی جانب خانه
6. چون اشک روان گردم و گیرم سر راهت
7. نزدیک توام چون نگذارند رقیبان
8. دزدیده بیایم، کنم از دور نگاهت
9. خسرو چه کنی ناله و هر دم چه کشی آه؟
10. آن سرو روان را چه غم از ناله و آهت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده