امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 167

1. تماشا گاه جانها شد خیالت

2. تمناگاه دلها زلف و خالت

3. به غلطم بی خبر چون قرعه فال

4. چو بینم طلعت فرخنده فالت

5. مدارا این چشم من چون دلو پر آب

6. که باشد آفتاب من و بالت

7. اشارت کردی از ابرو به خونم

8. مرا باری مبارک شد جمالت

9. نه جان از لب درون آمد نه بیرون

10. بلا شد عشق پا بوس خیالت

11. چو خوش می می خوری از خون نابم

12. اگر ننگی نیاید زین سفالت

13. چو حالم شد پریشان بی تو آخر

14. بگو آخر که خسرو چیست حالت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سخن خویش به بیگانه نمی‌یارم گفت
* گله از دوست به دشمن نه طریق ادب‌ست
شعر کامل
سعدی
* کمال است در نفس انسان سخن
* تو خود را به گفتار ناقص مکن
شعر کامل
سعدی
* بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل
* توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد
شعر کامل
حافظ