غزل شمارهٔ 1684
1. ای خرد مست لعل چون می تو
2. ما ز آزاده ابروی خوی تو
3. می مرا ده که لب به گوش برم
4. بس که مستم ز لعل چون می تو
5. چون کنی وعده، باز گویی «کی »
6. من به صد جان غلام آن کی تو
7. چون غمت بکشدم، بگویی «هی »
8. روح بخشد به تن همان می تو
9. گوییم مردن تو از پی کیست
10. هم به جان و سر تو از پی تو
11. گفتم از تو حیات دارم، گفت
12. «تو نگر و آن حیات لاشی تو»
13. خسروا، چون سزای سوختنی
14. مهربانی ست شعله بر نی تو
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده