غزل شمارهٔ 1715
1. ای آمده جان هر شکسته
2. می ده ز شکسته بر شکسته
3. نشکسته ام از تو هیچ عهدی؟
4. ای عهد ببسته بر شکسته!
5. کم کرده درست هیچ عاشق
6. وصفی ز لبت، مگر شکسته
7. گل خنده لعل شکرینت
8. قدر گل و گل شکر شکسته
9. تا طوق سگ تو سازد ایام
10. عشاق ترا کمر شکسته
11. نشکسته به هیچ زر ز تو کس
12. الا که به روی زر شکسته
13. دریاب که خسرو از هویت
14. مانده ست چو مرغ پر شکسته
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده