لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 137

1. من آن نیم که مرا بی‌تو جان تواند بود

2. دل زمانه و برگ جهان تواند بود

3. نهان شد از من بیچاره راز محنت تو

4. قضای بد ز همه کس نهان تواند برد

5. خوش آنکه گویی چونی همی توانی نه

6. در این چنین سر و توشم توان تواند بود

7. اگر ز حال منت نیست هیچ‌گونه خبر

8. که حال من ز غمت بر چه‌سان تواند بود

9. چرا اگر به همه عمر ناله‌ای شنوی

10. به طعنه گویی کار فلان تواند بود

11. جفا مکن چه کنی بس که در ممالک حسن

12. برات عهد و وفا ناروان تواند بود

13. در این زمانه هر آوازه کز وفا فکنند

14. همه صدای خم آسمان تواند بود

15. اگر ز عهد و وفا هیچ ممکنست نشان

16. در این جهان چو نیابی در آن تواند بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
* نه هر که آینه سازد سکندری داند
شعر کامل
حافظ
* تو و طوبی و ما و قامت یار
* فکر هر کس به قدر همت اوست
شعر کامل
حافظ
* می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
* که دل نازک او مایل افسانه کیست
شعر کامل
حافظ