غزل شمارهٔ 297
1. مرا وقتی خوشست امروز و حالی
2. قدحها پر کنید و حجره خالی
3. که داند تا چه خواهد بود فردا
4. بزن رود و بیاور باده حالی
5. رهی دلسوزتر از روز هجران
6. میی خوشتر ز شبهای وصالی
7. ز طبع خود نخواهد گشت گردون
8. اگر زو شکر گویی یا بنالی
9. قدح بر دست من نه تا بنوشم
10. به یاد مجد دین زینالمعالی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده