غزل شمارهٔ 319
1. ای روی تو آیت نکویی
2. حسن تو کمال خوبرویی
3. راتب شده عالم کهن را
4. هردم ز تو فتنهای به نویی
5. معروف لبت به تنگباری
6. چونان که دلت به تنگخویی
7. بردی دل و در کمین جانی
8. یارب تو از این همه چه جویی
9. گویی شب وصل با تو گویم
10. الحق تو کنی خود آنچه گویی
11. در کوی غمت به جان رسیدم
12. گفتم تو کجا و در چه کویی
13. گفتا بدو روزه غیبت آخر
14. تا چند ز یک سخن که گویی
15. من هم به جوار زلف آنم
16. کز عشوه تو در جوال اویی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده