شمارهٔ 230 - در تهدید و هجو قاضی هری
1. به خشک ریش گری در هری ندیدستی
2. ز هجو روی سیاهی که نوبتی بیند
3. کنون به خیمه زدن دانهای پراکندی
4. که مرغ ذکر تو تا جاودان از آن چیند
5. در آن دو لفظ سخن چاردست و پای شتر
6. چنان نشنید کان شیوه عقل بگزیند
7. مکن به عذر و تلطف دل مرا دریاب
8. که چوب خیمه در آن نیز نیک بنشیند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده