لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانمقطع ها (فهرست)

شمارهٔ 247 - در قضا و قدر

1. خدای کار چو بر بنده‌ای فرو بندد

2. به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید

3. وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی

4. ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید

5. چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز

6. خدای قدرت والای خویش بنماید

7. به دست بنده ز حل و ز عقد چیزی نیست

8. خدای بندد کار و خدای بگشاید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در کنج قفس چند کنی بال فشانی؟
* بس نیست ترا آنچه ز پرواز کشیدی؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* به نام خداوند خورشید و ماه
* که او داد بر آفرین دستگاه
شعر کامل
فردوسی
* بر بیاض گردن او نقطه ای از خال نیست
* از لطافت این ورق افشان نمی گیرد به خود
شعر کامل
صائب تبریزی