انوری_دیوانمقطع ها (فهرست)

شمارهٔ 247 - در قضا و قدر

1. خدای کار چو بر بنده‌ای فرو بندد

2. به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید

3. وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی

4. ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید

5. چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز

6. خدای قدرت والای خویش بنماید

7. به دست بنده ز حل و ز عقد چیزی نیست

8. خدای بندد کار و خدای بگشاید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* باد گیسوی درختان چمن شانه کند
* بوی نسرین و قرنفل بدمد در اقطار
شعر کامل
سعدی
* نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
* نه هر که آینه سازد سکندری داند
شعر کامل
حافظ
* همه عالم به تماشای تو شادند آری
* نومه عیدی و روی تو گل نوروزی است
شعر کامل
کمال خجندی