انوری_دیوانمقطع ها (فهرست)

شمارهٔ 247 - در قضا و قدر

1. خدای کار چو بر بنده‌ای فرو بندد

2. به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید

3. وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی

4. ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید

5. چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز

6. خدای قدرت والای خویش بنماید

7. به دست بنده ز حل و ز عقد چیزی نیست

8. خدای بندد کار و خدای بگشاید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از متاع عاریت بر خود دکانی چیده ام
* وام خود خواهد ز من هر دم طلبکاری جدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفتمش زلف به خون که شکستی گفتا
* حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس
شعر کامل
حافظ
* حافظ ار آب حیات ازلی می‌خواهی
* منبعش خاک در خلوت درویشان است
شعر کامل
حافظ