شمارهٔ 28 - در شکر و قناعت گوید
1. درین دو روزه توقف که بو که خود نبود
2. درین مقام فسوس و درین سرای فریب
3. چرا قبول کنم از کس آنکه عاقبتش
4. ز خلق سرزنشم باشد از خدای عتیب
5. مرا خدای تعالی ز آسیای فراز
6. که عقل حاصل آنرا نیاورد به حسیب
7. چو میدهد همه چیزی به قدر حاجت من
8. چنان که بیخبر سیب ماه رنگ به سیب
9. ز بهر حفظ حیات آنچه بایدم ز کفاف
10. ز بهر کسب کمال آنچه بایدم ز کتیب
11. هزار سال اگر عمر من بود به مثل
12. مرا نیاز نیاید به آسیای نشیب
13. دو نعمتست مرا کان ملوک را نبود
14. به روز راحت شکر و به روز رنج شکیب
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده