شمارهٔ 322 - قسم بر بیگناهی
1. مرگ از آن به که مرا از تو خجل باید بود
2. نه کتابی و نه حرفی و نه قیلی و نه قال
3. سخن بنده همینست و بر این نفزاید
4. که نیفزاید از این بیهده الا که ملال
5. تا که امید کمالست پس از هر نقصان
6. بیم نقصانت مباد از فلک ای کل کمال
7. به چنین جرم و تجنی که مرا افکندند
8. ای خداوند خدایت مفکن در اقوال
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده