شمارهٔ 370 - مذمت ممدوحی که وعدهٔ صله بدو داده و وفا نکرده
1. کردگارا مشته رندی ده جهان را خوش تراش
2. تا که از قومی که هم ایشان و هم ما تیشهایم
3. شعر بردم خواجه را حالی جوابی باز گفت
4. لفظ و معنی همچنان یعنی که ما همپیشهایم
5. قصه تا کی گویم از بس خواب خرگوش خسان
6. راست چون شیران به شب آتش زده در بیشهایم
7. خاطر از اندیشه عاجز و نقد کیسه این
8. دیر شد معذور میدار اندر آن اندیشهایم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده