عراقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 179

1. کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم

2. بیا، که بی رخ خوب تو بیش می‌نتوانم

3. بیا، ببین، نه همانا که زنده خواهم ماندن

4. تو خود بگوی که: بی تو چگونه زنده بمانم؟

5. چگونه باشد در دام مانده حیران صید

6. ز جان امید بریده؟ ز دوری تو چنانم

7. هوات تا ز من دلشده چه برد؟ چه گویم

8. جفات تا به من غمزده چه کرد؟ چه دانم؟

9. ببرد این دل و اندر میان بحر غم افگند

10. سپرد آن به کف صد بلا و رنج روانم

11. بلا به پیش خیال تو گفت دوش دل من

12. که: پای پیشترک نه، ز خویشتن برهانم

13. ز گوشه‌ای غم تو گفت: می‌خورم غم کارت

14. ز جانبی ستمت گفت: غم مخور که در آنم

15. درین غمم که: عراقی چگونه خواهد مردن؟

16. ندیده سیر رخ تو، برای او نگرانم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بی سبب دادی گر آزارم خجل از من مباش
* کرده ام خاطرنشان خویش صد تقصیر را
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* از غرور بی نیازی بارها بال هما
* بر سر من سایه افکنده است و سر پیچیده ام
شعر کامل
صائب تبریزی
* ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
* سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن
شعر کامل
حافظ