عراقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. سحرگه بر در راحت سرایی

2. گذر کردم شنیدم مرحبایی

3. درون رفتم، ندیمی چند دیدم

4. همه سر مست عشق دلربایی

5. همه از بیخودی خوش وقت بودند

6. همه ز آشفتگی در هوی و هایی

7. ز رنگ نیستی شان رنگ و بویی

8. ز برگ بی‌نوایی‌شان نوایی

9. ز سدره برتر ایشان را مقامی

10. ورای عرش و کرسی متکایی

11. نشسته بر سر خوان فتوت

12. بهر دو کون در داده صلایی

13. نظر کردم، ندیدم ملک ایشان

14. درین عالم، بجز تن، رشته‌تایی

15. ز حیرت در همه گم گشته از خود

16. ولی در عشق هر یک رهنمایی

17. مرا گفتند: حالی چیست؟ گفتم:

18. چه پرسی حال مسکین گدایی؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر کوه آتش بود بسپرم
* ازین تنگ خوارست اگر بگذرم
شعر کامل
فردوسی
* من دلی ‌دارم ز عشقش گرم و پیش او شوم
* تا مگر بنشاند این گرمی به کافور و گلاب
شعر کامل
امیر معزی
* این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
* این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
شعر کامل
صائب تبریزی