عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 251

1. برقع از خورشید رویش دور شد

2. ای عجب هر ذره‌ای صد حور شد

3. همچو خورشید از فروغ طلعتش

4. ذره ذره پای تا سر نور شد

5. جملهٔ روی زمین موسی گرفت

6. جملهٔ آفاق کوه طور شد

7. چون تجلی‌اش به فرق که فتاد

8. طور با موسی بهم مهجور شد

9. فوت خورشید نبود سایه را

10. لاجرم آن آمد این مقهور شد

11. قطره‌ای آوازهٔ دریا شنید

12. از طمع شوریده و مغرور شد

13. مدتی می‌رفت چون دریا بدید

14. محو گشت و تا ابد مستور شد

15. چون در آن دریا نه بد دید و نه نیک

16. نیک و بد آنجایگه معذور شد

17. هر دوعالم انگبین صرف بود

18. لاجرم چون خانهٔ زنبور شد

19. زانگبین چون آن همه زنبور خاست

20. هر یکی هم زانگبین مخمور شد

21. قسم هر یک زانگبین چندان رسید

22. کز خود و از هر دو عالم دور شد

23. سایه چون از ظلمت هستی برست

24. در بر خورشید نورالنور شد

25. همچو این عطار بس مشهور گشت

26. همچو آن حلاج بس منصور شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفت از این نوع شکایت که تو داری سعدی
* درد عشقست ندانم که چه درمان سازم
شعر کامل
سعدی
* بیگناهی کم گناهی نیست در دیوان عشق
* یوسف از دامان پاک خود به زندان می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* صبا به تهنیت پیر می فروش آمد
* که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد
شعر کامل
حافظ