غزل شمارهٔ 324
1. عشق را پیر و جوان یکسان بود
2. نزد او سود و زیان یکسان بود
3. هم ز یکرنگی جهان عشق را
4. نو بهار و مهرگان یکسان بود
5. زیر او بالا و بالا هست زیر
6. کش زمین و آسمان یکسان بود
7. بارگاه عشق همچون دایره است
8. صد او با آستان یکسان بود
9. یار اگر سوزد وگر سازد رواست
10. عاشقان را این و آن یکسان بود
11. در طریق عاشقان خون ریختن
12. با حیات جاودان یکسان بود
13. سایه از کل دان که پیش آفتاب
14. آشکارا و نهان یکسان بود
15. کی بود دلدار چون دل ای فرید
16. باز کی با آشیان یکسان بود
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده