غزل شمارهٔ 457
1. گشت جهان همچو نگار ای غلام
2. بادهٔ گلرنگ بیار ای غلام
3. با گل و با بلبل و با مل بهم
4. وصلطلب فصل بهار ای غلام
5. بلبل عاشق به صبوحی درست
6. میشنوی نالهٔ زار ای غلام
7. نرگس سرمست نگر کاو فکند
8. سر ز گرانی به کنار ای غلام
9. پیش نشین تازه بکن کار آب
10. بیش مبر آب ز کار ای غلام
11. آب بده زانکه جهان هر نفس
12. خاک کند چون تو هزار ای غلام
13. زخم خمارم چو به زاری بکشت
14. نوش خمارم ز خم آر ای غلام
15. روز چو شد باز نیاید دگر
16. چند کنی روز گذار ای غلام
17. چند شمار زر و زینت کنی
18. فکر کن از روز شمار ای غلام
19. نیستی آگه که دم واپسین
20. از تو برآرند دمار ای غلام
21. قصهٔ مرگم جگر و دل بسوخت
22. دست ازین قصه بدار ای غلام
23. واقعهٔ مشکل دارالغرور
24. برد ز عطار قرار ای غلام
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده