غزل شمارهٔ 515
1. مسلمانان من آن گبرم که دین را خوار میدارم
2. مسلمانم همی خوانند و من زنار میدارم
3. طریق صوفیان ورزم، ولیکن از صفا دورم
4. صفا کی باشدم چون من سر خمار میدارم
5. ببستم خانقه را در، در میخانه بگشودم
6. ز می من فخر میگیرم ز مسجد عار میدارم
7. چو یار اندر خرابات است من اندر کعبه چون باشم
8. خراباتی صفت خود را ز بهر یار میدارم
9. به گرد کوی او هر شب بدان امید چون عطار
10. مگر بنوازدم یاری خروش زار میدارم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده