غزل شمارهٔ 590
1. ما ز عشقت آتشین دل ماندهایم
2. دست بر سر پای در گل ماندهایم
3. خاک راه از اشک ما گل گشت و ما
4. پای در گل دست بر دل ماندهایم
5. ناگهانی برق وصل تو بجست
6. ما ندانستیم و غافل ماندهایم
7. لاجرم از بس که بال و پر زدیم
8. همچو مرغ نیم بسمل ماندهایم
9. چون ز عشقت هیچ مشکل حل نشد
10. دایما در کار مشکل ماندهایم
11. عشق تو دریاست اما زان چه سود
12. چون ز غفلت ما به ساحل ماندهایم
13. کی تواند یافت عطار از تو کام
14. چون نخستین گام منزل ماندهایم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده