لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش نهم (فهرست)

شمارهٔ 5-(3) حکایت پادشاه که علم نجوم دانست

1. نجومی نیک می‌دانست آن شاه

2. شد آگه کو فلان ساعت فلان ماه

3. شود بیچاره در دست بلائی

4. بکرد القصّه او از سنگ جائی

5. چو کرد از سنگ خارا خانهٔ راست

6. نگه دارندهٔ بسیار درخواست

7. چو در خانه شد آن را روزنی دید

8. ز روزن خانه را چون روشنی دید

9. بدست خویش روزن کرد مدروس

10. که تا در خانه تنها ماند محبوس

11. نبودش هیچ ره سرگشته آمد

12. بآخر تا که دم زد کُشته آمد

13. اگر خواهی که پیش افتی بهرگام

14. بترک خود بباید گفت ناکام

15. تو گر ترک خود و عالم نگوئی

16. چو مرگ آید بگوئی هم نگوئی

17. چو باقی نیست خفت و خورد آخر

18. چو مرگ آید چه خواهی کرد آخر


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پای ما لنگ است و منزل بس دراز
* دست ما کوتاه و خرما بر نخیل
شعر کامل
حافظ
* امروز که در دست توام مرحمتی کن
* فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت
شعر کامل
حافظ
* ز ترک تنگ چشمی مردمی صائب طمع دارم
* که تلخ افتاده چون بادام کوهی دیده تنگش
شعر کامل
صائب تبریزی