عطار_الهی نامهبخش نوزدهم (فهرست)

شمارهٔ 16-(14) سخن گفتن آن مرد در غیبت

1. بزرگی بود می‌گفت و شنود او

2. بسی گرد جهان گردیده بود او

3. یکی گفتش که ای دانای دمساز

4. کرا دیدی کزو گوئی سخن باز

5. چنین گفت او که گشتم هفت اقلیم

6. ندیدم در جهان جز یک کس و نیم

7. یکی آن بود مانده در پسی او

8. که نه نیک و نه بد گفت از کسی او

9. ولکین نیمهٔ آن بود کز عز

10. بجز نیکو نگفت از خلق هرگز

11. ترا تانیک و بد همراه باشد

12. نه دل بینا نه جان آگاه باشد

13. ولیکن چون نه این ماند نه آنت

14. بسرّ قدس مشغولست جانت


قبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر گرفتار که در بند تو می‌نالد زار
* می‌برد حسرت صیدی که گرفتارتر است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* درون خامه هر گدا شهنشاهی است
* قدم برون منه از حد خویش، سلطان باش
شعر کامل
صائب تبریزی
* زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایا
* چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا
شعر کامل
مولوی