لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش هشتم (فهرست)

شمارهٔ 4-(2) حکایت ابلیس و زاری کردن او

1. براه بادیه گفت آن یگانه

2. دو جوی آب سیه دیدم روانه

3. شدم بر پی روان تا آن چه آبست

4. که چندینیش در رفتن شتابست

5. بآخر چون بر سنگی رسیدم

6. بخاک ابلیس را افتاده دیدم

7. دو چشمش چون دو ابر خون فشان بود

8. زهر چشمیش جوئی خون روان بود

9. چو باران می‌گریست و زار می‌گفت

10. پیاپی این سخن همواره می‌گفت

11. که این قصّه نه زان روی چو ماهست

12. ولی رنگ گلیم من سیاهست

13. نمی‌خواهند طاعت کردن من

14. نهند آنگه گنه بر گردن من

15. چنین کاری کرا افتاد هرگز

16. ندارد مثل این کس یاد هرگز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مریز اشکِ من ای چشم خون گرفته که خواهم
* کنم نثار رهش آن دُر ِنسفتۀ خود را
شعر کامل
جامی
* حسنی که کامل افتاد ایجاد می کند عشق
* هر قطره اشک این شمع پروانه دگر شد
شعر کامل
صائب تبریزی
* جز از گوی و میدان نبودیش کار
* گهی زخم چوگان و گاهی شکار
شعر کامل
فردوسی