1. دیده باشی کان حکیم بی خرد

2. تخته‌ای خاک آورد در پیش خود

3. پس کند آن تخته پر نقش و نگار

4. ثابت و سیاره آرد آشکار

5. هم فلک آرد پدید و هم زمین

6. گه بر آن حکمی کند گاهی برین

7. هم نجوم و هم برون آرد پدید

8. هم افول و هم عروج آرد پدید

9. هم نحوست، هم سعادت برکشد

10. خانهٔ موت و ولادت برکشد

11. چون حساب نحس کرد و سعد از آن

12. گوشهٔ آن تخته گیرد بعد از آن

13. برفشاند، گویی آن هرگز نبود

14. آن همه نقش و نشان هرگز نبود

15. صورت این عالم پر پیچ پیچ

16. هست همچون صورت آن تخته هیچ

17. تو نیاری تاب این، کنجی گزین

18. گرد این کم گرد و در کنجی نشین

19. جملهٔ مردان زنان اینجا شدند

20. از دو عالم بی‌نشان اینجا شدند

21. چون نداری طاقت این راه تو

22. گر همه کوهی نسنجی کاه تو