لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب دوازدهم: در شكایت از نفس خود
شمارهٔ 1 : چندان که تو اسرار حقیقت خواهی
شمارهٔ 2 : اول میلم چو از همه سویی بود
شمارهٔ 3 : ناکرده وجودم بدل اینجا چه کنم
شمارهٔ 4 : آواز آمد مرا که در جستن دوست
شمارهٔ 5 : عمری چو فلک ز تگ نمیفرسودم
شمارهٔ 6 : هرچند دریغ صدهزار است هنوز
شمارهٔ 7 : گفتم که شد از نفس پلیدم، دل، پاک
شمارهٔ 8 : تا با سگ نفس همنشین خواهم بود
شمارهٔ 9 : هر دم سگ نفس با دلم باز نهد
شمارهٔ 10 : نفسی دارم که هر نفس مِه گردد
شمارهٔ 11 : از آتش شهوت جگرم میسوزد
شمارهٔ 12 : خون شد جگرم ز غصّهٔ خویش مرا
شمارهٔ 13 : دل را که نه دنیا و نه دین میبینم
شمارهٔ 14 : از جان سیرم ازانک تن میخواهد
شمارهٔ 15 : گاهم ز سگ نفس مشوش بودن
شمارهٔ 16 : این نفس کم انگاشته آید آخر
شمارهٔ 17 : چون نفس سگیست بدگمان چتوان کرد
شمارهٔ 18 : هر دل که ز سرِّ کار آگاهی داشت
شمارهٔ 19 : آنها که مدام از پس این کار شوند
شمارهٔ 20 : آنجا که فنای نامداران باید
شمارهٔ 21 : ای نفس فرو گرفته سر تا سر تو
شمارهٔ 22 : ای در غم نان و جامه و آز و نیاز
شمارهٔ 23 : بد چند کنی کار نکو کن بنشین
شمارهٔ 24 : هر دل که به نفس ره به آگاهی برد
شمارهٔ 25 : از کس چو سخن نمیپذیری آخر
شمارهٔ 26 : ای عقلِ تو کرده مبتلای خویشت
شمارهٔ 27 : دردا که دلی که در جهان کار نداشت
شمارهٔ 28 : مائیم به امر، پای ناآورده
شمارهٔ 29 : گاهی به هوس حرف فنا میخوانیم
شمارهٔ 30 : مائیم که نه سوخته و نه خامیم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پروای سرد و گرم خزان و بهار نیست
* آن را که همچو سرو و صنوبر قبا یکی است
شعر کامل
صائب تبریزی
* به گفتگو نتوان اهل حال شد صائب
* خموش باش و سخن را مکن دراز اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* خال مشکین که بدان عارض گندمگون است
* سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
شعر کامل
حافظ