لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به
شمارهٔ 1 : هر جان که بدان سرِّ معما نرسید
شمارهٔ 2 : هر دل که بجان طریق دمساز نیافت
شمارهٔ 3 : سنگی که نه در فروغِ خور خواهد ماند
شمارهٔ 4 : مردند همه، در هوسی، چتوان کرد
شمارهٔ 5 : کو دل که بداند نفسی اسرارش
شمارهٔ 6 : گر دیدهوری مرد لقا باید شد
شمارهٔ 7 : چون می بتوان به پادشاهی مردن
شمارهٔ 8 : ای در طلب گره گشائی مرده
شمارهٔ 9 : ای همچو سگی به استخوانی قانع
شمارهٔ 10 : ای جان تو در ذُلِّ جدائی قانع
شمارهٔ 11 : هرگاه که سِرِّ معرفت یابی باز
شمارهٔ 12 : چون مرغ دلم حوصلهٔ راز نیافت
شمارهٔ 13 : ای مرد فسرده راز مینشناسی
شمارهٔ 14 : از مال همه جهان جوی داری تو
شمارهٔ 15 : کو عقل که قصد آن جلالت کردی
شمارهٔ 16 : چون حوصله نیست تا خبر خواهد شد
شمارهٔ 17 : چون بسیارم تجربه افتاد از خویش
شمارهٔ 18 : جانا جانم غرقهٔ دریای تو بود
شمارهٔ 19 : این کار که عشق تو مرا پیش آورد
شمارهٔ 20 : در بادیهٔ تو منزلی میباید
شمارهٔ 21 : گر یک دم پاک می برآید از من
شمارهٔ 22 : در عشق رخت علم و خرد باختهام
شمارهٔ 23 : دل در طلب وصال تو جان میباخت
شمارهٔ 24 : چون طاقت عشق تو ندارم آخر
شمارهٔ 25 : چون خون دلم بی تو بخوردم آخر
شمارهٔ 26 : در قلزم عشق تو که دیار نماند
شمارهٔ 27 : جان نتواند ز عشق بر جای بُدن
شمارهٔ 28 : آهی که ز دست غم برآرم بی تو
شمارهٔ 29 : هر روز ره عشق تو از سر گیرم
شمارهٔ 30 : هر کس که ز زلف تو ندارد تابی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن آفتاب خوبی چون بر زمین بتابد
* آن دم زمین خاکی بهتر ز آسمانست
شعر کامل
مولوی
* چهره ات گل در گریبان می کند آیینه را
* طره ات سنبل به دامان می کند آیینه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* روز سیه مرگ شود شمع مزارت
* هر خار که از پای فقیری بدر آری
شعر کامل
صائب تبریزی