عطار_مختارنامهباب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست (فهرست)

شمارهٔ 17

1. تا چند ز مرگِ خویش غمناک شوی

2. آن بِه که ز اندیشهٔ خود پاک شوی

3. یک قطرهٔ آب بودهای اوّلِ کار

4. تا آخرِ کار، یک کفِ خاک شوی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن نقطه که پیرایهٔ پرگار وجود است
* خالی است که بر کنج لب نوش تو افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* خون شد دلم به یاد تو هر گه که در چمن
* بند قبای غنچه گل می‌گشاد باد
شعر کامل
حافظ
* منم دل پر از غم ز کردار خویش
* بغم بسته جان را ز تیمار خویش
شعر کامل
فردوسی