لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ 1 : چون روی تو در همه جهان روی کراست
شمارهٔ 2 : بی موی تونیست موی کس موئی راست
شمارهٔ 3 : تا روی ز زیرِ پرده بنمودی تو
شمارهٔ 4 : در کوی تو آفتاب منزل بگرفت
شمارهٔ 5 : ای واقعهٔ عشقِ تو کاری مشکل
شمارهٔ 6 : عشقت به هزار پادشاهی ارزد
شمارهٔ 7 : ای زلفِ تو صد دامِ ستم افکنده
شمارهٔ 8 : جانا غم عشقت دل و دینم نگذاشت
شمارهٔ 9 : زلف و رخِ تو که قصدِ جان دارندم
شمارهٔ 10 : ای روی چو آفتابِ تو پشت سیاه
شمارهٔ 11 : ای پیش تو سرو و ماه پیوسته رهی
شمارهٔ 12 : چون ماه، به قطع، آب روی تو نداشت
شمارهٔ 13 : گر پرده ز روی دلستان برگیری
شمارهٔ 14 : ای گم شده درحسنِ تو هر دیدهوری
شمارهٔ 15 : تا دیده بر آن عارضِ گلگون افتاد
شمارهٔ 16 : گر در همه عمر آرزوئیم بوَد
شمارهٔ 17 : ای تُرک! دلم غاشیه بر دوش تو شد
شمارهٔ 18 : تا حلقهٔ آن زلف مشوّش دیدم
شمارهٔ 19 : در جنب رخت چو ماه میننماید
شمارهٔ 20 : بی عشق تو زیستن دریغم آید
شمارهٔ 21 : ای حسن تو درحدّ کمال افتاده
شمارهٔ 22 : خورشید که چرخ در نکوئیش آورد
شمارهٔ 23 : ای نرگسِ صفرا زده سودائی تو
شمارهٔ 24 : لعلت که بلای دل و دین آید هم
شمارهٔ 25 : تا روی چو آفتاب جانان بفروخت
شمارهٔ 26 : گل را به چمن گونهٔ رخسار تو نیست
شمارهٔ 27 : عشق رخ تو که کیمیای خطرست
شمارهٔ 28 : گاهی ز سرِ زلفِ سیاهت ترسم
شمارهٔ 29 : کوثر که لبِ ترا ندیم افتادهست
شمارهٔ 30 : ماهی که ز رخ یک سرِ مویم ننمود

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن که پرنقش زد این دایره مینایی
* کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
شعر کامل
حافظ
* دامن شادی چو غم آسان نمی آید به دست
* پسته را دل می شود خون تا لبی خندان کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* شوری از ناله مجنون به بیابان افتاد
* که دل از سینه لیلی ره صحرا برداشت
شعر کامل
صائب تبریزی